Dag en nacht even lang. In balans zijn. Happy Zonnewende.
Inademen en uitademen in gelijke tellen.
Balans.
Hier en NU.
Ze ademt bewust zonlicht in via haar huid. Absorbeert vitamine D. Cadeau van de zon die daardoor het blije hormoon serotonine aanmaakt. Vandaag kan het nog. 26 graden is het. Vanaf 18 uur wordt er regen verwacht. De tuin heeft het nodig. Maandag wordt het 19graden.
De dagen zullen korter worden en de avonden langer en donkerder. De tuin minder kleurrijk. Rechtstreekse zon zal maanden wegblijven in haar paradijslijke plek.
Ze kan er slecht tegen. Het is niet anders. Er zijn ergere dingen.
Maar toch ...deze zondag schijnt de zon nog volop in haar achtertuin. Over een poos zal deze pas over zes maanden hoog tegen de schutting als een streep helder licht terugkomen. De tijd dat ze werkte en nachtdiensten deed is gelukkig voorbij. Ze is dankbaar dat zij tegenwoordig - hoe kort en grauw de dagen ook zullen worden -wél daglicht meemaakt. Moge het licht zijn in haar.
Vandaag heeft ze een zomers luchtig, bloesje met bijmakende print aangetrokken. Ze is dankbaar dat ze kleding heeft voor de seizoenen. Voedsel, drinken, pensioen en een dak boven het hoofd. Zoveel om dankbaar voor te zijn. Niets is vanzelfsprekend. Ze wenst het een ieder toe. Ze is dankbaar voor de zegeningen in haar leven. Last but not least is ze intens dankbaar dat ze haar twee kinderen mocht grootbrengen, moge zij zich steeds meer thuis voelen bij zichzelf.
De appels die nog aan het boompje vasthangen zal ze bijna kunnen oogsten. Wat is verder haar oogst behalve fysieke klachten die van zich laten horen en voelen? Moge zij vooruit kunnen blijven gaan. Waarheen?
Een zwerm mussen vliegt uit de boom. Haar poezebeestje verruild van plek. Van een bloempot - zo grappig- naar een stoel. Een paar meter naast haar is een groepje mussen ongegeneerd aan het drinken en badderen in een platte schaal op een verhoging alsof zij en poezebeest er niet zijn. Het maakt haar blij.
Herfst
De herfst staat voor loslaten.
Loslaten is accepteren dat wat dan ook was zoals het was.
Loslaten is accepteren dat wat dan ook is zoals het is.
Loslaten is accepteren dat het leven soms intens moeilijk was. En. ...ook mooi.
Doch ook bewust zijn dat ieder huisje zijn kruisje heeft.
Loslaten is accepteren dat mijn en mijn kinderens leven nu is zoals het is.
Het is niet anders. Het is zoals het is. Het is goed. Daar mag ze heel dankbaar voor zijn. Ze is dankbaar voor Familie, Buren, Vriendschappen en Taalmaatjes .
Loslaten is accepteren dat ze moeite heeft om de telefoon op te pakken om iemand te bellen. Behalve haar kinderen. Die wel. Ze kan het analyseren van zichzelf. Ze begrijpt zichzelf. Al voelt ze er zich soms eenzaam door. Maar ja, overprikkeld zijn is ook een dingetje.
Ze mag dankbaar zijn dat haar ex echtgenoot een lieve Pap was én is en dat ze - als het nodig is- goed met elkaar overweg kunnen. Ja, het gezinsleven was opeens voorbij. Echter vroeg op laat zouden de kinderen toch zijn uitgevlogen
Als het anders zou zijn geweest dan zou het niet haar leven zijn geweest.
Het leven gaat zoals het gaat. Moge ze deze herfst en winter zichzelf niet te veel kluizenaren.
Maandag zal zij openstaan voor wat de huisarts haar zal vertellen en adviseren.
Blije Zonnewende wens ik een ieder en mijzelf toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten