Powered By Blogger

dinsdag 7 april 2020

2.237 Gedachten ten tijde van Covid 19 restricties


Dinsdag 7 april 2020 



27 maart jongstleden was de allerlaatste DWDD van Matthijs van Nieuwkerk in een studio zonder publiek. Net of het een ander leven was. Zijn laatste week als presentator is geweest. Dat op zich is al een ander leven. Al zijn andere praatshows nog zo goed, ik mis hem en DWDD. Het zal voor Matthijs en zijn tafelheer Marc Marie Huybregts best raar gevoeld hebben om op deze manier weg- zonder publiek in de studio- te gaan. ‘Tot zover’ waren de afscheidswoorden na 15 jaar DWDD. Dank je wel, Matthijs, Marc Marie en allen die te gast waren. Soms ging het praten mij te snel, doch het wende en werd vertrouwd.

Zo veel programma’s zijn er. Ik kijk steeds minder. Wel bijvoorbeeld naar The Voice Kids  -eerder opgenomen mét publiek- lijkt eveneens als uit een ander leven, uit een andere wereld, een andere tijdperk. Langzamerhand is het als uit een andere dimensie om te zien dat er handen worden geschud, mensen dichterbij elkaar  zien zitten of staan dan1,5 meter  en dat men elkaar knuffelt en zoent. Je kunt je bijna niet voorstellen dat we dit -in de hopelijk nabije toekomst -weer gaan doen.

Hoe zal het zijn wanneer genoeg mensen groepsimmuniteit tegen Covid 19 hebben? Wanneer zal dat zijn? Hoelang zullen we nog restricties hebben? Hoe gaat de maatschappij er uitzien? Start werkend Nederland weer en masse, alsof een automobiel uit de beginjaren van de  20 ste eeuw van 10 kilometer per uur opeens een raceauto -met maximaal100km per uur- is geworden?’Tijd’ inhalend. Gaat ieder mens wederom versnellen om zo snel mogelijk in het het oude ritme van het tijdperk vóor Covid 19 te komen? Of hebben we samen- met het Nederlandse groepsbewustzijn- gezien en gevoeld dat het anders kan?

Vanuit het huidige klimaat van rekening met elkaar houden in het Covid19 tijdperk is ook iets nieuws geboren waar al lang over werd gesproken. Een nieuw klimaat. Het klimaat vaart er, door het minder autorijden en vliegen, wel bij.
En ...mijn Droom over een vriendelijke, behulpzame samenleving is werkelijkheid aan het worden.# doeslief is op veel mensen van toepassing. Ik moet toegeven dat een geïrriteerde samenleving er tevens is. Met zijn allen zijn wij vriendelijker, humaner maar ook lichtelijk meer geïrriteerd geworden. 

Mag ik even dromen? 💡Het is- lijkt mij- een kleine stap om huppetee het aantal rijdende auto’s gehalveerd te houden. Je zou de ene week naar je werk kunnen, mogen rijden. De andere week thuiswerken. Is dat wat? Ja, ik weet  er zijn natuurlijk de beroepen waarbij dat niet kan. En er zijn nu mensen die in zeer zwaar weer zijn betreffende hun baan. Vandaag las ik dat een asperge teler en een cateraar zijn gaan samenwerken. Personeel delend. Mensen zijn innovatief mits men de kans geeft en niet zoals ik meermalen hoorde van werkeloze vriendinnen dat de uwv vaak zo achterdochtig is. Jammer is dat. Laat de creativiteit in mensen zijn en laat ze doen waar ze goed in zijn. ( denkend aan een vriendin die een inloophuis voor kankerpatiënten runde als vrijwilliger, daar had ze een dagtaak aan. Het inloophuis heeft ze na jaren opgegeven ...! Men vond het geen werk ...! Ze moest zich iets terugdoen voor de maatschappij voor haar uitkering ... 
Ze was een kei! Ze is het nog! Het Inloophuis is niet meer. Velen die het bezochten lopen met hun ziel onder de arm. 
Moge het systeem anders worden. Moge de talenten gehonoreerd worden. 
💡Hoe zie ik het met vliegen? Ieder mens krijgt vanaf een bepaalde leeftijd vliegmijlen per jaar. Als je niet vliegt dan mag je ze niet aan een ander geven, behalve in geval van nood. Zo beperk je je aardse co2 voetafdruk.
Hoe zit het met de boeren die van veel de schuld krijgend en zich het leplazerus werken? Die zijn lijkt mij verstandig genoeg om zelf hun regelsysteem bepalen. Gezien de beelden uit de ruimte die enorme vermindering van broeikasuitstoot laten zien,  waren de boeren niet de’schuldigen? Dat weet ik niet zeker.
💡

Hoe zullen we elkaar begroeten? Het is pas sinds begin maart dat we geen handen meer mogen schudden. Zullen we elkaar met de hand op het hart begroeten? Een Namasté gebaar?kushandjes geven? Een knuffel gebaar in de lucht richting die ander  of met de enkels tegen elkaar tikken? Wie zal het zeggen? Het zal ontstaan. Het leven voor en na covid 19.

Gisteren was zoonlief jarig. Ik ben de post dankbaar dat mijn pakje er uiteindelijk was. En dat was het dan. Savonds met dochter en zoon via sms filmpjes gedeeld uit het verleden.😊. Het leven is een feest maar ja dan moet je wel zelf de slingers ophangen. 

Al met al wens ik een ieder gezond blijven toe en condoleer ik de mensen van wie dierbaren overleden in deze periode. Of het door Covid 19 is, door een andere ziekte of zomaar de geest geven. Voor een ieder valt dit niet mee.

 Om 19 uur is er wederom een persconferentie. Nee hè? We moesten toch tot 28 april met deze restricties door? Komen er nóg meer beperkingen? Toch niet van die formulieren zoals in sommige landen het geval is? Of ...waarschuwingen om vooral met Pasen niet massaal naar buiten te gaan?
Of ... misschien mag de horeca weer open? Met afstand tussen de tafels? Ik zei al tegen mijn dochter: misschien is het verstandig om de tafels al te gaan verplaatsen met afstand? 
.. laat ik maar afwachten en geen vooroordeel hebben👀. Geen aannames, Mathil.


~~~~~~~~~~~~~
Aanvulling:  Dit is wat er om 19 uur gezegd werd door Premier Mark Rutte en en Vice Premier Hugo de Jonge.
HOU VOL! https://nos.nl/l/2329737


~~~~~~~~~~~~

















Geen opmerkingen:

Een reactie posten