2.240 maak er wat van ( leven en laten leven)

Mensen in haar omgeving zijn vriendelijk, behulpzaam en zo lief. Er is veelheid. Zal ze een 1/2 oxazepam  innemen omdat zíj de telefoon niet kan behappen?  Aan zichzelf valt nog veel te tornen, daar is ze het volmondig met haar inner criticus mee eens. Net heeft ze namelijk heel primair gereageerd op een artikel  van 1Vandaag over dagboekschrijven. Ze schaamt zich er dood over.

Net als fietsen is dagboekschrijven haar vrijheid. Fietsen is- na de prima poging een paar dagen terug- voorlopig wederom van de baan, want ze heeft het niet meer van de pijn in haar linker been. Nee, het is geen spierpijn. Het is alsof er messen in haar linkerbeen steken als ze erop staat. Nee, vandaag geen ommetje. Ze is het opeens zat om  haar best te doen om dagelijks te bewegen. 

Ooooh, dat artikel van 1V ☺️. Ze scande het snel met haar ogen. Kwam bij een punt waarin geadviseerd werd eeeeeerst te typen wat je in je dagboek wilt schrijven. Het is een advies. Doch - jawel, primair gedrag- ze is het zat. Dagboekschrijven is haar vrijheid. Moeten typen is net zoiets als zeggen: je moet praten, je moet niet zoveel schrijven, waarom neem je de telefoon niet op? ( terwijl zij een dagtaak: coronadagtaak hahaha heeft aan de telefoon en FaceTime) je moet niet zoveel voelen. Je voelt te veel. Ga nou eens een leuke hobby zoeken ipv schrijven of schilderen. Je moet meer boeken lezen. Je schrijft te veel in plaats van te lezen. Waarom ga je niet puzzelen? En nog veel meer.  Pfffff. Zooo lief bedoeld. Echter, ze gaat toch ook niet vragen: waarom ga je niet schilderen? Eigenlijk zou die zin moeten zijn: waarom schilder je niet? Waarom ga je nooit op vakantie? Je gaat zeker na de intelligente lockdown wél op vakantie?
Alle waaroms zetten haar  brein in centrifugestand en dan komt een mikmak aan beelden en antwoorden op alle waaroms. Zeer vermoeiend. 

Vakantie is voor haar een Zengevoel. Daar hoeft zij fysiek niet voor op reis te gaan. 

Leven en laten leven.

  Mensen verschillen. Heus, ze is dankbaar voor al het goede. Echter, ze wordt gek als ze niet kan schrijven. Het is haar uitlaat en uitlaadklep. Als het te druk is aan de téléfoon schiet schrijven erbij in. Sorry dat ik besta zeggen? Nee, ze  gaat geen sorry zeggen. Toch heeft ze de neiging om zichzelf weer naar beneden te halen omdat ze niet voldoet aan andermans verwachtingen. Pfff. Daar is weer een dierbare die een  Face Time verbinding wil.  Ze drukt op het knopje : het komt nu niet goed uit. Dan popt er een bericht op: heb je al een stofzuiger besteld? Eigenlijk zou ze erop moeten reageren? Haar hersenen zitten vol met electriciteit- tjik, tjik, tjik- terwijl ze de dag rustig begon. Hersenen, denken kom tot rust. Hoe lief en dankbaar ze ook is naar iedereen toe, in haar een schreeuw. Laat mij even mijn eigen gedachten denken. Laaaaaat mij op mijn manier leven en niet op andermans manier. 

Okee, niet in dagboek schrijven nu? Dan maar in Blogspot kwakken? Dit schiet niet op.

Hononopono, waarschijnlijk is ze een beetje - als ze al niet is- knotsknettergek aan het worden? Want in haar zit een rebelse tiener die het vroeger gewend was geïsoleerd te leven. Dus ...makkie deze coronotijd? Ja, in wezen wel. Maar het universum heeft met de terugwerkende kracht van 60 jaar de wens van dat tienermeisje vervult dat eerst een schooljaar thuisonderwijs kreeg en vervolgens bij drie pleeggezinnen woonde. In zolderkamertjes. Niet tot last zijn. Ze mocht geen gebruik maken van de telefoon, wél vooral gezellige brieven schrijven naar haar ouders. Vooral niet klagen. Regelmatig bad zij dat er iemand voor haar zou bellen. Of dat ze zelf mocht bellen. Na 60 jaar - het universum kent net als het bewustzijn geen tijd -is deze wens uitgekomen. Lol. Ze kan er best om grijnzen. Ze is dankbaar, tegelijk kan ze de veelheid niet behappen. Ze houdt van een ieder die belt en Whats appt. Ze luistert naar een ieder en ook naar de goedbedoelde adviezen. Maar vandaag zit ze er even doorheen. De bezoekduif koert. Kom tot rust. Stop met je bezwaard te voelen als je niet reageert. Het gaat ons goed. We zijn gewend aan alleen zijn. Een saam. Maak er een gezellige vandaag van. De wind is gaan liggen. Het is niet meer kil. De zon schijnt. Het is al wat warmer. 

Kom op. Kom op en de tiener in haar denkt ook: kom op en neuriet een liedje van Willeke Alberti over Samen Zijn. Ze is echt een sociaal mens. Ze houdt van mensen. Maar na een maand heeft ze nu echt een stille dag nodig. Broodnodig. De mussen tjilpen. Het mag. Mag het? 

Ze kijkt naar de massa knipsels uit de krant. Veelheid. Over de Corona tijd. ‘Historisch denken dus dit bewaren’ hoort ze haar vader zeggen. Dikke mik, in februari heeft ze- door haar vaders echo heen -opgeruimd. Zo zonde om kranten weg te doen? Goede artikelen. Goed geschreven.

Gaan haar kinderen het nalezen? Misschien wel, misschien niet. Zal ze er mee gaan leuren of iemand het wil hebben? Daar heeft ze nu geen puf voor. En ...social distancing! Hm, er zijn vast historici die alles minitieus bewaren. ‘ sorry pap.’  

Wikken en wegen. Dan pakt ze de stapel kranten en de uitgeknipte artikelen en stopt ze nuuuu in een doos. Voorlopig gaan ze in de - ook netjes opgeruimde- schuur. 

Haar inner criticus zegt: vermoeiend gedoe. 

Ze is het er helemaal mee eens.

Op dit moment is ze een en al inner criticus. 

Ze zit achter de eettafel en kijkt naar de stapel kranten. Toe maar, stap op of hoppa post dit hoppa in je Blogspot  als het zo broodnodig moet van jezelf en ruim de tafel plus de kranten op die stoel op. 

Haar geïrriteerdheid is iets gezakt. Ja, haar stofzuiger gaf vanmorgen de geest.  Dan gaat ze toch een paar tellen naar haar telefoon en beantwoord de vraag: ja ik heb al een stofzuiger besteld. 

@ dankbaar dat het kan, smsn, stofzuiger kopen. @ haar hoofd komt iets tot rust, maar ze schaamt zich nog steeds voor haar primaire reactie. 

Zelfcompassie mag! Ze kijkt naar haar tuin. Ja, tuin, ik kom eraan. Even hier opruimen en  dan het een en ander doen. Of ... helemaal niets. Ze heeft alle tijd, ze is met pensioen. Alle tijd? Nog nooit eerder heeft zij tijdens haar pensioentijd zulke volle dagen        gehad. Er zitten nog steeds slechts 24 uur in een etmaal, tevens is zij trager dan pakweg 15 jaar geleden.

Relax, relax relax of ... is nog een keer the Daily Calm van vandaag doen een optie? 

Elle voorspelde voor 15 april 2020 : Wat een topdag! Jupiter (de planeet van optimisme en geluk, én jouw belangrijkste hemellichaam) staat vandaag in de beste zone van je horoscoop: het deel dat over liefde, romantiek en creativiteit gaat. Maak er een fijne woensdag van, Boogschutter! 

Wahahaha. Kom op! Chi Up. Maak er wat van. Vertrouwen hebben.