2.268 Traag en ... vooruitgaan.

 Vandaag gaat ze weer eens naar de mobiele milieustraat. Het is een uitkomst. Spullen die niet naar de Kringloop of Rommelmarkt gaan vinden er een goede plek om gerecycled te worden.

De zon breekt door de wolken heen als ze als een dakloze met volle tassen aan de  twee handvaten van haar rollator richting mobile milieustraat loopt. Wat is ze traag. Met gepuf komt ze aan bij de grote wagen van de Gemeente. Ze gaat zitten. Even uitrusten twee meter van de milieustraatkar vandaan. Net niet in een keer de eindstreep gehaald. De man van de milieustraat neemt de tassen aan en verdeeld alles. Apartheid van spullen.

Ze maken een kletspraatje. Een vorige keer zat er per abuis nog wat bij wat nog niet de deur uitmocht. Gelukkig was de man opmerkzaam en haalde zelfs twee goede paletmesjes te voorschijn. Een gesprek over schilderen ontstond. Vandaag deels weer. Opnieuw vist de man- die zelf ook schildert-iets te voorschijn en geeft de tas terug met de woorden “er zit nog een slak in. “

Een slak? Ah, dat is als een groet van haar vader, die een passie voor malacologie had. De slak gaat mee naar huis. 

Ze loopt terug en verplaatst zich in de slak. Nee, nu is zij niet traag meer. Voor de slak zal zij snelle Jelle zijn hoe langzaam ze ook loopt. Slak lift mee op het zitje.

De voelhorens gaan al snel uit en slak tast om zich heen. Nieuwsgierig. Het rollen van de lator bobbelt wel. Dan ...meeliften op de hand.

Hoog lijkt het haar. Slak heeft er niets mee. Deze glijdt en onderzoekt. De hele weg terug naar huis beweegt het zich op en over haar hand. Dit is een snellere manier van reizen dan dat dit diertje gewend is. Een binnen rondje dorp. Heen, onderin een tas met van alles boven zich. Terug vrijheid. Ze ademen dezelfde lucht in.

De slak ziet de bomen in het groene dorpshart. Slak is at ease. De vrouw eveneens. Want wát is traag? Als je 3/4 uur doet over een stuk waar ze toen ze nog vlot kon lopen een 1/4 uur over deed?

Het maakt niet uit. Slak heeft dan nu een snelle rit voor zijn doen gemaakt- en veel gezien, gevoeld- echter slak maakt haar tevens weer meer opmerkzaam dat je dichtbij steeds altijd iets nieuws ontdekt, maar ook dat het oké is om steeds weer naar binnen te keren is zijn/haar boodschap. Een slak heeft een belangrijke taak in de Natuur. Voedt zich met schadelijke insecten en kan zelf ook een hapje zijn voor vogels.

Terug naar de tuin van de vrouw gaat deze meereizende slak. Dappere slak, steeds vooruitgaand.” Naar buiten kerend in ál je kwetsbaarheid en dan weer naar binnen. Je gaat vooruit. Dank dat je er even was. Ik vind je iets magisch hebben, slak, zoals je vol zelfvertrouwen je voelhorens uitsteekt. Je doet mij altijd weer verwonderen. Dank je wel.”

Thuisgekomen laat ze haar hand met het beestje langzaam landen op een plek in de tuin waar wel vaker slakken te zien zijn. Landend, voelhorens éven binnenboord terwijl ze het diertje neerlegt. Als ze kort daarna terugkomt met een schijfje komkommer is slak nog meer in zijn/ haar/ het hum en komen de voelhorens in volle glorie te voorschijn. 

Dag slak. Je leert mij veel.

De dag erop staat ze per abuis op een slak. Owww Hononopono slak.