2.61 Vier schrijfwijven

We zijn met vier Schrijfmeiden, Schrijfvrouwen of Schrijfwijven. Het maakt geen mallemoer uit hoe we ons collectiefje noemen. Zeker sinds 2011 vormen wij een hechte groep met een stevige band vanuit de sprekende stilte die schrijven is. Soms delen wij tralala en soms is het shitzooi uit ons verleden of heden.

Eerder waren we lid van een groot online schrijvers platform doch we verdronken in de serieuze massa. Gelukkig was ik daarin de enige niet. Al die prikkels van te veel indrukken. Brr. Zo velen willen  gelezen worden waardoor slechts weinigen écht gezien werden en worden. Een ratrace. Wie schrijft literatuur? Dáar ging het in dat Forum om. Gáat het daarom daar om? Daarom doen we het nooit goed genoeg?

Éen keer hebben wij meiden elkaar life ontmoet. Daarna was het

een ont-moeten, een mógen delen. Elkaar zien. Onszelf zien. 

Als getergde autisten trokken we ons terug uit het grote schrijf forum. Uiteindelijk bleven wij met zijn vieren over. Het werd een ontmoeting voorbij de regels die schrijvers zouden móeten hanteren. Echt, met alle respect😌 maar het zal mij een worst zijn of ik wel of niet show and don’t tell. Ik tell mijzelf het apekriek. Please forgive me.

We mógen onszelf zijn. Ach meiden, soms lijkt het op getover hoe wij elkaar aanvullen, corrigeren, helpen, moed inspreken en ver voorbij de letters van het alfabet om door middel van schrijven vanuit ons diepste wezen onze zielen omhoogtrekken en een hart onder de riem weten te steken. Dank jullie wel. Ik voel mij vereerd en dankbaar om deel uit te mogen maken van onze hechte groep. Moge wij nog lang bij elkaar blijven. Opeens besef ik dat jullie boeken hebben uitgegeven. Jullie zijn auteurs, terwijl ik nog een blogster ben. Ach, het maakt toch niet uit voor jullie, vriendinnen?

Wij kennen elkaar beter dan menigeen. Zo veelzeggend,  zo veel zeggend, zo stil, zo luister’nd, zo opluister’nd en zo sprekend in lief en leed. Niets moet. Het is een ontmoeting steeds weer om 

vanuit het diepste alleen zijn wat schrijven  is, met elkaar te verbinden

Dank jullie wel, meiden, voor alles wat we met elkaar delen! Dit wou ik even gezegd hebben. Amenindegloriajajajahalleluja.

Dit wil geenszins zeggen dat ik voorbij ga aan mijn vriendschappen in real life, die zijn mij net zo dierbaar. Het éen sluit het ander niet uit.

Dank jullie wel, alle vriendinnen🍀💕🍀en zussen.🍀💕🍀. 

Excuus indien ik niet meer aan alle verwachtingen kan voldoen😌.