Powered By Blogger

vrijdag 20 maart 2020

2.228 Donderdag 19-03-2020 tot rust komen

Donderdag 19 maart 2020

Licht autogezoem komt van verderop. Het lijkt ( bijna) op een autoloze zondag uit de jaren ‘70.




Mijn hoofd is nog steeds licht gestresst. Gisteren rees het de pan uit door te veel berichten, telefoon, zorgen van anderen om mij (lief!@dankbaar) zorgen van anderen om de toestand in de wereld en in Nederland. Zorgen om anderen. ( projecteer ik? Beetje misschien) En ...alles wat ik zou moeten doen van mijzelf voor anderen. Dus net als anderen ging ik appen en appen als een tennisspel. Hoewel ik weet dat je geen tensie zou moeten meten als je stress hebt, deed ik het toch om tussendoor dit aan een opgewonden dierbare op Facetime te laten zien -en haar hopelijk uit haar verontwaardiging te krijgen -omdat alles niet zo snel gaat als zij wil. ‘ Rustig aan, een versnelling lager, terugschakelen. Ik krijg van je verontwaardigende gedoe stress. Please! Iedereen doet zijn best.’ Tensie van196/105  is TE hoog. Best eng! Huisartsenpost bellen? Nee die gedachte genereert bij mij meer stress en dus hypertensie. Deze was al meer dan kritiek. Artsen hebben het druk zat in dit Corona covid-19 tijdperk. Als het mijn uur om te gaan is (is het nog niet, zo voelt dat) dan is het mijn uur. Echter, na 2,5 uur had ik de bloeddruk veel lager -121/71 door mij te concentreren op rustige pianomuziek van Peter Hellard soothing relaxations. Hoofd en polsen afkoelen letterlijk helpt ( mij ) ook. Mijn kat en vis worden er eveneens rustig door.) Rustig aan, slow down. De wereld vertraagt, dus waarom je druk maken? Wanneer ik luister dan luister ik voor de volle 100%.  Maar gisteren kon ik andermans onrust niet meer absorberen en verwerken. Dus vandaag?
Time out. In mijzelf keren.  Mijn eigen toevluchtsoord zijn. De Daily Calm sluit er naadloos bij aan. 

Net een half rondje dorp gelopen. Hm, ik heb slechts oppervlakkig de NOS app gescand. Doch ik twijfel. Mogen we nog wel buiten komen? Het dorp is uitgestorven. In huizen zitten, lopen en werken mensen. Zo ongebruikelijk stiller dan stil is het op straat. Vogels voeren de boventoon. Ik kom tot rust. Even proberen of er brood is bij de bakker is? Jawel, zowaar niet uitverkocht @ dankbaar.  Er is voldoende. Nu hamsteren? Nee. Het kopje thee of koffie bij de bakker zit er voorlopig niet in. Op Facebook heb ik mij vanmorgen afgemeld. Alleen nu via sms contact -wanneer ik het aangeef- met mijn kinderen. Hoewel, zoonlief werkt thuis. Die mag niet gestoord worden tijdens kantoortijden. Ik heb nog een kwartier schrijftijd. Dan pauze. Even op de plek fietsen op de pedalen in een tuinstoel. Idee van mijn dochter toen het zo stormde en mijn rollator bijna wegwaaide bij het buiten lopen.  En nee ...ik ben geen kwetsbare oudere. Ik heb weerstand. Een mens moet bewegen. Maar ik ben wel kwetsbaar bij te veel stress. Begrijp je? Ah, misschien door dit schrijven ook? Na ja, ik ga mijzelf geen geweld aandoen nu. Rust en zelfreflectie doen een mens goed. Via schrijven gaat dit bij mij goed. 
@dankbaar dat ik een huis en tuin heb, niets is vanzelfsprekend. Er zijn er die het zoveel slechter hebben. @dankbaar ook voor het feit dat er journalisten zijn die nieuws brengen. @dankbaar voor veel. Voor een regering die zijn stinkende best doet. Maar ik ben ook dankbaar dat er een knop op de televisie zit opdat ik veelheid even kan dimmen. 
Nu even ‘fietsen’( op alleen pedalen) in de tuin @ dankbaar. Je zult opgesloten zitten in een flatje in een locked down stad. 
Een ieder - waar dan ook wens ik sterkte🙏! 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten