Powered By Blogger

donderdag 19 maart 2020

2.227 zondag 15 maart motiverende gedachten voorrang geven


Zondag 15 maart 2020

De zonsopgang  en een merel met zijn gezang wekken mij na een diepe nachtrust, het is stil. Ik schrijf in mijn dagboek. Daarna volgt #The Daily Calm. Het thema? Ik citeer ‘Risk. Learn to be comfortabel with discomfort, its a way of training your life.’ Sociale onthouding? Dat ben ik wel gewend, hoewel ik best sociaal ben en voor verbinding. Er is momenteel  meer verbinding dan anders. Ook met mijn kinderen. Dat is fijn. Het overprikkelt mij tot nu toe nog niet, toch voel ik mij fysiek wat raar. Brandende voeten, koude handen of omgekeerd koude voeten en warme handen. Licht schrijnend gevoel in de borststreek ( geen druk). Nee, geen verhoging of koorts. Bloedwarm hoofd en gezicht, tensie vanmorgen 188/92 met een hartslag van 65. Nu geen stress, dus zal de tensie wel gedaald zijn. Af en toe hoest ik, het komt en het gaat. Nee, vast geen corona. Toch is het raar. Voel mij niet stresserig. Even aankijken maar. Ik heb nooit de griep en haal ook nooit een griepprik. Weerstand genoeg. 



Wil ik anders de dokter niet bellen in verband met overprikkeling, nu heb ik die neiging wel. Maar ja, het is weekend en artsen hebben het druk. Ik heb al een paar dagen dat rare gevoel, dan had ik eerder aan de bel moeten trekken. Gisteren mijzelf gedwongen om toch te bewegen. Mijn dagelijkse wandeling. Het lukte mij kort want mijn linker scheenbeen deed en doet verrekte zeer. Al sinds vorig jaar, na een valpartij. En daarvoor ookal na een vorige valpartij. 
Vaatproblemen? Nee. Dat is al nagekeken. Gelukkig alles goed. Echter, nu twijfel ik.
Later onder de douche, dankbaar voor het water, flitst er door mij heen ‘als ik nu ter plekke de pijp uitga, dan reïncarneer ik vast als de aanstaande baby van de die nu zwanger is.’ Nee he? Dag gedachte. Geen zin in dit soort gedenk

Vanaf de Provincialeweg verderop hoor ik zacht gezoem van een enkele auto. Het lijkt wel een autoloze zondag. Is dát wat? Wordt er al tijden over gediscussieerd- voors, tegens- en nu gebeurt het bijna vanzelf als in de jaren ‘70 hoewel toen alleen de hulpdiensten reden. Nu rijdt er meer, doch wel veel minder. Als dit op deze voet doorgaat door dat microscopisch kleine Corona virusje dan volgt er een Klimaatverandering ten goede van de planeet -komende generaties en mogelijk ook nog voor ons?
 Covid-19  kan er zelf niets aan kan doen dat het ontstaan is in ‘ons’ Ecosysteem dat uit balans is geraakt door ons Egosysteem. Wellicht juist daardoor? Oorzaak en gevolg van steeds meer willen hebben? Nu is het pas op de plaats en je hebt kans dat het Klimaat zich vanzelf reset? Vanuit de Ruimte is al zichtbaar dat er minder broeikasuitstoot is. Is dát wat? 

Elkaar geen hand mogen geven, op de juiste manier handen wassen, in de elleboog hoesten, zo veel mogelijk thuiswerken vooral als je in een kwetsbare groep zit, minder rijden, ook minder gereis naar werk per trein of vliegtuig. Vakantiereizen gaan niet door, steeds meer landen gaan op slot, sociale onthouding, voorstellingen gaan niet door, theater, concerten, sportwedstrijden een meer. Echte, de restaurants zijn nog open. Mijn dochter werkt hard. Zoonlief ook! 

Zelfreflectietijd en dankbaar zijn voor wat wél is.

Want, is het niet bijzonder dat we ( nog steeds ) het gemak hebben van online kunnen betalen- dank aan de financiële wereld-er zijn supermarkten die bevoorraad worden. We kunnen pinnen. Ook kan er eten thuisbezorgd worden. Ongelooflijk. Gisterenavond trakteerde ik mijzelf en at ik de zaligste Italiaanse pizza ooit. Er zijn mensen die ongelooflijk hard werken om bij ons thuis te bezorgen onze boodschappen, maaltijden, postbezorgers en pakketjes. Ook de mensen  de mensen die voor Wifi zorgen, telefoon, Whats app, beeld bellen. Nog steeds vind ik deze zaken wonderlijk. Het is een bijzondere tijd.  Wat te denken over alle Hulpverleners? Ook zij werken zich uit de naad, vooral in de GezondheidsZorg. Onderwijs. Gewoon iedereen van gemeentewerker op straat ( onze vuilnis wordt nog opgehaald) en zo veel meer mensen. In welk beroep dan ook!!!

Het dagelijks leven neemt gas terug, terwijl de digitale wereld volop werkt. De balans verplaatst zich. Al gaan landen op slot. Verbondenheid is opeens wereldwijd een feit. We zien filmpjes van zingende Italianen die dagelijks om 18 uur op het balkon hun stemmen met elkaar mengen. Zo mooi. Zo kun je óok een digitale glimlach delen. Goed voor je gezondheid en dus goed voor je immuunsysteem 😊❤️. Wanneer ga ik nou eens vloggen? Misschien oefeningen voor de ouderen? Dán krijg ik mijn kinderen vast aan het lachen. Hm, dan schamen ze zich mogelijk voor mij.

We zitten in de overgang naar een ander tijdperk. Nieuwe momenten. Nieuw begin?
Moge iedereen die ziek is herstellen. Sterkte voor allen wier dierbaren overleden zijn.  Al is Covid-19 nog zo’n aanvallertje, het helpt ons ook om te zien wat er tijdens en ná deze periode anders zou kunnen. Samen. Wereldwijd. Ook in de politiek komt men de laatste tijd samen. Maatschappelijk en financieel zijn er veranderingen. Maar ook is er misschien wel al meer gezonde zuurstof door minder broeikasuitstoot. Zuurstof waar wij slechts drie minuten zonder kunnen. Mensen met hart en longproblemen weten er alles van. Oh, laat goed groeiende bomen staan.

Dan lees ik - op de website van the Optimist- een groot fragment uit het boek: WIJ BEPALEN DE TOEKOMST 

Ondanks alles blijf ik een Optimist. 
Al gaat Matthijs van Nieuwkerk met de DWDD  stoppen, tóch draait de wereld door. ‘Onze’ kleine mooie planeet draait rustig door samen met andere planeten in ons zonnestelsel. Is het niet bijzonder? Ookal zit ik mij nu af te vragen of ik wel of niet mag wandelen. Voetjes op de grond is altijd gezond. Toch? In ieder geval de tijd achter een scherm zitten in de gaten houden. 

Wij bepalen de toekomst! Er zijn restricties vanuit de Overheid. Ja, de wereld is in de ban van covid 19. Het zou gek zijn als je niet bezorgd bent. 
Doch er zijn mensen die het op dit moment erger hebben. Getraumatiseerd -door oorlogsgeweld of door armoedige omstandigheden- of welke oorzaak dan ook.

Behalve mijn bezoekvogels is het buiten stil. De natuur laat zich horen. 

Het enige dat we kunnen doen is in so wie so optimistisch denken. Je trekt aan waar je energie aan geeft. Daarom, laten we motiverende gedachten voorrang geven. 😊❤️










Geen opmerkingen:

Een reactie posten