2.239 Vrijheid

Vrijdag 10 april 2020

Ze is blij, voor het eerst sinds de zoveelste valpartij ( op 8 augustus vorig jaar met de fiets die over haar heenviel toen ze over een verlaging in de weg liep tijdens het opstappen. Ja, heel dom!) heeft ze haar rijwiel weer durven pakken. Ja, ze oefende zichzelf het jaar door op een hometrainer met alleen pedalen, zittend op een tuinstoel of kruk. Sinds de Stormen en de Corona Quarantaine was dit een uitkomst om bij weer en wind in de tuin op één plek te bewegen en tóch lekker uit te kunnen waaien.

2.162 mijn paradijslijke plek

Zondagse stilte in het mediterraan aanvoelende dorp. Stilller dan gisteren- zaterdag- baadt het dorp in een zalige, zomerse zwoelheid. Vogelgeluiden hebben de overhand. Gespetter in de boom waarin ik -door middel van een driepuntige plantenophanger- een lichte bak met water heb opgehangen waaruit mussen drinken en hun veren poetsen. Zo mooi om te horen en te zien.

2.69 Ouderdom en storm

Op de fiets langs het kanaal. De heftige wind, zeg maar storm, zweept het water op. De vrouw fietst. Probeert te fietsen. Ze waait lekker uit na een nacht vol slaapgebrek met denken over de toestand in de wereld waaraan ze hoe hard ze ook piekert geen mallemoer  kan veranderen, al krijgt ze het soms in haar bol dat ze zou wensen enig verschil te kunnen maken. Helaas, pindakaas.  Laten we het simpel houden. Hup op de fiets. Fietsen maar. Hier en nu.