Powered By Blogger

maandag 26 augustus 2019

2.164 een zomeravond

De avond is twee uur geleden gevallen. Nee geen ster... een vallende avond. Alsof er een doek in korte tijd over de zon getrokken wordt. De Aarde draait in het heelal en wij draaien allemaal mee. Wonderlijk. De ellende van alle grote en kleine meningsverschillen wereldwijd komt even vol haar bewustzijn binnen. Gedachten en beelden alsjeblieft,nu niet. Hier en nu, daar gaat het om. Ze wenst ...vriendelijke samenlevingen. Verder kan ze er niets veranderen, behalve dat een vriendelijke samenleving bij jezelf begint. Keer op keer op keer weer.


 Ze wenst zichzelf ‘Moge ik mij altijd weer blijven verwonderen over dat wat verwondering waard is.’
Over elven wijst de klok aan. Stil zit ze in de tuin. Wierook aan. Traag kringelt de rook een stukje omhoog om dan als een 
vlag richting het westen te waaikronkelen. Wonderluck ( nieuw 
woord.) In een rond glazen mozaïek potje flikkert een kaars. Het mozaïek lijkt erdoor te bewegen. Zo mooi. Ooit gekregen van jongste zus. Oorspronkelijk hoort er een zonnecel op, maar die doet het niet meer.
Het bamboegordijn in de open keukendeur schuin achter haar laat zomerse regen tik en ruisgeluid horen die passen bij de 
temperatuur. De wind doet de bamboestokjes tegen elkaar aan 
tikken. Wat ís ze verliefd op dat geluid. 
Een lichte zeewind maakt deze zwoele zomeravond zeer aangenaam. Ze ruikt zelfs iets ziltigs al is het grote water meer dan tien kilometer verder. Ze ademt rust in en uit. Vanuit haar borststreek zwelt dankbaarheid voor al wat niet vanzelfsprekend is. Dankbaar ook dat zij kan genieten. Dankbaar dat zij keer op keer kiest voor dankbaarheid en genieten.
De windturbines draaien harder en geven het geluid van een 
vloot vliegtuigen die dichterbij kom. Hm. Er schijnen nog meer windturbines te komen. Wanneer gaat men investeren in bomen? In het donker oefent ze zich om contouren te zien. Ze hoort. Ze luistert. Ze voelt. Ze leeft. Binnenkort naar de oogarts. Het zal haar benieuwen. 
Ze kijkt en luistert zomers graag zondags naar Zomergasten op de televisie en nu mist zij het? Het programma waar ze jaarlijks naar 
uitkijkt? Ja en nee. Vanavond is ze haar eigen zomergast? Nee, haar maatje door dik en dun. Door lief en leed. 
Vredevolle gedachten en gevoelens doorstromen haar hier en nu.
De stille avond en nacht zijn hier en nu als een gedicht.



Hier en nu

1 opmerking:

  1. Waaikronkelen...heerlijk nieuw woord.
    Geweldig, je laatste zin. Ik begon te lezen en dacht: hier zit een wonderschoon gedicht in.

    BeantwoordenVerwijderen