Powered By Blogger

vrijdag 14 februari 2020

2.217 Veelheid

De Tweede Wereldoorlog, zoveel komt er binnen aan beelden. Steeds weer.  De Polen die samen met de andere bondgenoten, zoveel hebben gedaan hebben evenals de Russen om Europa bevrijden. Maar ja, ook afschuwelijke gebeurtenissen. En ...dappere mensen zoals mijn moeder die op houten banden door Nederland fietste gekleed in haar verpleegstersuniform op jacht naar voedsel voor patiënten en zichzelf. Een dierbare vriendin- die mij nog als baby heeft gekend- kortgeleden  hebben wij elkaar na  lange tijd weer ontmoet. Het was zo vertrouwd.


Veelheid. Brexit, alles rond het Coronavirus en alles rond de uitvaart van Omi. Omi was de grootmoeder van de twee zussenvriendinnen van mijn dochter vanaf de Lagere School/ Basisschooltijd.
Al meer dan dertig jaar vriendinnen. Tijdens de afscheidsplechtigheid raakte het mij toen de moeder van de twee over haar vertelde. Natuurlijk raakt het. Echter vooral omdat ik erdoor werd herinnerd dat Omi- bang voor paarden- keer op keer naar het paardrijden van de meisjes kwam kijken. Ze vond het eng, toch genoot ze. Tóch deed ze het. Net als mijn oude vriendin van 90 jaar nog doet en ook laat. Van week liep ze door de storm naar mij toe om een bakje hyacynthen te brengen @bijzonder @dankbaar.

Het lopen door het park van het uitvaartcentrum. Kleinkinderen met de hand op de baar, tot over een Claude Monet bruggetje om daar met zijn allen rond Omi ‘s kist te staan. Een laatste groet. Dan draaien we met zijn dertigen om en keren terug naar het afscheidshuis. 
Dit doet mij aan de Brexit denken. Ook dát is een afscheid, waarbij het Verenigd Koninkrijk zich afwendt. Het voelt als een amputatie. Rauw en rouw.
Ik weet nog hoe bijzonder mijn vader de oprichting van de  EEG ( werd later de EU) vond. De samenwerking van landen! Ik was 10 jaar en mijn ouders waren blij. Wat galmde mijn vader vaak die Ode an der Freude. In de auto zongen we het samen. Soms verplicht. Gelukkig heeft hij het weggaan van het Verenigd Koninkrijk niet hoeven mee te maken. Doch het is niet anders. Verandering is het enige zekere in het leven. Evolutie ... ?

Het samenvoegen van de landen heeft het voordeel van vrije handel, open grenzen en al zestig jaar geen oorlogen Europa. Dat is bijzonder.  hoewel ... in het voormalig Joegoslavië wel. Dat is bijzonder. Moge het goed gaan met het Verenigd Koninkrijk. Het hoort nog steeds bij het werelddeel Europa. Wel is het fijn dat er sinds kort een letterlijke verbinding per trein tussen Amsterdam en Londen is geopend, evenals tussen Rotterdam en Londen. Yes, verbondenheid is. Al ga ik heus geen gebruik maken van een trein door een tunnel. De verbinding is er. Toch voelt het alsof er een belangrijk deel weg is. Het voelt vreemd. 

Denken aan de Tweede Wereldoorlog. Aan hoe mijn vader zijn eerste kind kreeg en kort daarna zijn eerste vrouw ( de biologische moeder van mijn oudste zus) overleed. Wat een drama en tegelijkertijd was er wel een kind geboren. Papa deed er alles aan dat zowel hij als zijn oudste kind veilig waren, dus moesten de jonge vader en de pasgeborene tijdelijk uit elkaar. Ik denk aan hoe mijn vader als zevenjarig jochie uit Nederland Indië naar Nederland werd gereisd samen met twee broertjes en één zus. Hoppa in een Kostschool voor Missionariskinderen. 
Als vader wist hij niet beter, hij deed naar beste vermogen zoals een ieder die kinderen groot mag brengen naar beste vermogen handelt.
Zo veel gedachten en gevoelens. Zo veel. In januari tot 2 februari heb ik - voor mijn doen-veel gereisd verweg en dichtbij om dierbaren- mijn kinderen wilden niet, die kwamen naar míj- te bezoeken. Nu is de koek even op betreffende reizen. Bij veel focus ik mij op de adem dankzij de Calm app waar ik weer op kan @dankbaar.
Dan een vriendin van een vriendin die iets in haar blogspot schrijft over mij- mij rakend omdat ze mij bij een naam noemt die alleen door mijn moeder gebruikt werd en die door die ene vriendin gebruikt wordt- dat ze iets heeft aan wat ik schreef over echt lief zijn voor jezelf, voor je hele zelf @ dankbaar.


Hier en nu dankbaar zijn. Laat ik lief zijn voor mijzelf.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten