Powered By Blogger
Posts tonen met het label Mario Dieringer. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Mario Dieringer. Alle posts tonen

woensdag 5 juni 2019

2.150 UPLOADS YOU TUBE TREES OF MEMORY MARIO DIERINGER’S FOOTHPATH FOR LIFE




Mario Dieringer’s  Foothpath for Life
Day 194 on the water. Too hot to Hike

Day195 it’s  hiking time again. Mario and Tyrion have  to walk 120 km in  the heath  till friday  7 juni (Görlitz) ( cold water, cold beer and Ice Cream ( cold🤪) are very welcome on their Foothpath) And carrots, cumbumber and appels too😄 for the sugar level when it’s lowerd down.

—->Walk with me and/or plant a Tree is Mario’s quote. 
info@treesofmemory.com <———
🍀🌳💕🌳🍀

https://www.treesofmemory.com/vision-of-suicide-prevention

Voor Nederland —->Telefoonnummer: Een luisterend oor bij suicide gedachten—->Preventie 0900 0113

dinsdag 7 mei 2019

2.132 🍀🌳💕🌳🍀Trees of Memory - healing

September 2017

Wie had dit ooit kunnen denken wat Twitter mij zou brengen toen ik in september 2017 er iets las over Wereldbomen. Wereldbomen mogen altijd blijven bestaan. Ik ben tegen de kap van gezonde bomen. Dus zocht ik verder. Daar kwam ik Trees of Memory https://www.treesofmemory.com/vision-of-suicide-prevention tegen. Het Twitter account van Mario Dieringer die onderweg was naar zijn Foothpath of Life. Op 31 maart 2018 begon Mario met zijn Voetpad rond de wereld. Hij plant bomen voor suïcide slachtoffers. Ik las de woorden Trees of Memory en suïcide en tegelijkertijd wist ik dat ik een boom voor mijn broer wou planten. Mijn broer heeft zich in mei 1980 van het leven benomen.


maandag 29 april 2019

2.128. Trees of Memory 🍀🌳💕🌳🍀

In May 2019 Mario and his dog Tyrion start hiking again - after his winterstop- Mario Dieringer’s Foothpath for Life around the World by planting Trees where people ask him to do the Tree of Memory Ceremony. Mario continues his road in Germany not far from Berlin. 
🍀🌳💕🌳🍀
https://www.treesofmemory.com/vision-of-suicide-prevention


#113suicidepreventie

maandag 14 januari 2019

2.75 STEM OP TREES OF MEMORY van 13 tot en met 23 januari 2019 🍀🌳💕🌳🍀

🍀🌳💕🌳🍀 Neem de tijd om rustig dit bericht  te lezen, bijvoorbeeld tijdens je lunchpauze, vanavond of wanneer het je schikt. Dank je wel.

( 24 januari 2019: de stembus is gesloten)


De Vereniging Trees of Memory met Mario Dieringer als initiatiefnemer is genomineerd voor Dein Weg Award  van de Ergo Verzekeringsgroep. 

maandag 31 december 2018

2.62 Verbondenheid is

Hoe het kwam dat we ( een vriendin van nu, een vriendin van vroeger met diens man, Mario Dieringer en ik een boom geplant hebben voor mijn broer die zich 38 jaar geleden van het leven benam? Wat die Kätzchenweide in Duitsland, bij het huis waar ons gezin waarvan ik  62 jaar geleden uit vertrok, met mij doet? Het neemt meer woorden in dan de 500 waarin ik nu probeer te vertellen wat het mij gedaan heeft en doet. 38 jaar geleden. Ik dacht dat ik eroverheen was, maar een rouwproces mocht en kon er nooit zijn. Dit terwijl ik kapot was van de dood en de manier waarop mijn broer stierf. Een keer ging ik tegen een boom aanzitten, zoals Free en ik vroeger deden, en huilde mijn smart eruit.  Echter, er scheen iets mis te zijn met je verdriet eruit te huilen, terwijl ik vind dat er niets mis met tranen is. Er scheen iets mis te zijn om tegen een boom aan te zitten. Ik kreeg pillen te slikken die mijn broer ook slikte. Heftig! Heftig omdat ik zo vreselijk veel verdriet had. Doch, ik heb iets met bomen. Mijn broer ook. De jaren gingen voorbij. Over Frée werd nauwelijks gesproken. Soms met mijn moeder, die het ergste was overkomen wat een moeder kan overkomen. Mijn vader zei nooit iets over mijn broer. Beide hadden te diep verdriet. 

zaterdag 29 december 2018

2.60 Terugblikken op 2018

Terugdenkend aan het bijna afgelopen kalenderjaar dringen zich vele herinneringen tegelijk op. Het contact met Mario Dieringer die Trees of Memory * wou  planten al wandelend over de Aardbol voor suïcide slachtoffers. Hij is gestart. De herinneringen aan mijn  broer die zichzelf van het leven benam in 1980 kwamen terug. Vooral  herinneringen uit onze vroege jeugdjaren - drie jaar in een prachtig dorpje in Duitsland met een magisch aanvoelende vallei- kwamen als pareltjes boven. Ik héb gereisd dit jaar. Een dierbare vriendin reed mij. We hebben Mario ontmoet. We hebben mijn jeugdvriendin Rita ontmoet. We hebben een boom geplant bij het huis waar we in de jaren ‘50 woonden met aan de zijkant de weide waar destijds koeien graasden. Ja, ik heb gereisd. Ook zag ik dat een oorzaak van mijn weerstand tegen reizen, het wegmoeten daar was. Weer voor het
werk van mijn vader die gedetacheerd werd naar Parijs.