2.114 moeder de vrouw met ‘dat soort dingen’

Moeder, de vrouw ( het thema van de Boekenweek) én / over uitspraken van Thierry Baudet. Oh, wat ben ik allergisch voor generaliseren. ‘Vrouwen hebben in het algemeen minder ambitie om zakelijk de top te bereiken dan een man, zij houden meer van familieachtige dingen. Dat soort dingen.’ 

Als moeder en vrouw met 71 jaar levenservaring raakt mij vooral de ietwat neerbuigende klank in de opmerking: dat soort dingen.( Tevens kan ik licht om zijn onhandige woordkeuze glimlachen.)

Oké, over die ambitie. Dat kan verkeerd vertaald worden. De éen kiest wel voor een zakelijke carrière, de ander kan de steengroeve(= carriere) van het leven doorlopen op een familieachtige manier. Indien je kinderen hebt, dan is er 
inderdaad de keuze ( of het niet aan de bak kúnnen komen) om deels buitenshuis te werken en deels er voor de kinderen thuis te zijn. Ook dát is een loopbaan.

Pittige kost.

‘Dat soort dingen’ is keer op keer mijn bewuste intentie ( en  ja, het is tevens een ambitie)  geweest om wellicht een verschil te mogen maken zowel door middel van/ in  de opvoeding van mijn kinderen, alswel dat ik steeds weer schrijvend strijd om verbinding en met vriendelijke ogen kijken tracht te promoten. Hoewel ik steeds meer op mijzelf ben, ben ik mij bewust dat zonder verbinding en samenwerken het een eenzaam gebeuren is. We zijn allen deel van het Geheel.

De uitspraak die in de DWDD werd gedaan door de lijsttrekker voor de Provinciale Staten Verkiezingen van de FvD waarbij hij ietwat meesmuilend sprak dat de verschillende partijleden in de Coalitie steeds meer samen gaan, steeds meer verbinden. Alsof 
het iets vies is?  Ik ben de enige niet wier oren klapperden.

Is er iets mooiers dan partijen die kunnen overleggen en samenwerken? Partijen die naar overéenkomsten kijken, naar hun sterke punten die goed zijn voor het geheel. Partijen die compromissen kunnen én moeten maken, ook omdat dit volgens de Wet is in ons land. Je kunt niet in alles je zin krijgen. Het is een geven en ontvangen. 

Is dit niet waar moeder, de vrouw (én vader, de man mits hij er is)aan trachten te werken in de opvoeding? ‘Dát soort dingen’ dus? 

Steeds aan zelfreflectie doen, niet steeds naar een ander wijzen, ruzies oplossen, een voorbeeld trachten te zijn, de kinderen laten vertellen en zoveel meer? Ik zie ‘dat soort dingen’😃 als een steentje bijdragen aan wereldvrede in de microkosmos die het gezin en haar omgeving is. Dát meegeven waarvan je denkt dat het van waarde is. Dát soort dingen? Hopen dat ik die dingen aan 
mijn kinderen wist en weet mee te geven waarmee ze hopelijk eveneens een verschil kunnen maken.

Het klinkt simpel.

Als taalcoach zou ik u willen zeggen dat enig medeleven tonen met migranten u zou sieren. Alsjeblieft, stop met het over éen kam scheren van mensen, die tijden hebben we in ons land hoop ik gehad. Je zult maar gevlucht zijn voor oorlog of dictatuur. En ja, sommigen vluchten omdat ze geen werk hebben. Nee, ík kan het niet oplossen. Maar als je van zo ver komt heb je wel doorzettingsvermogen. Kan dat doorzettingsvermogen niet ingezet worden?

Gelukszoekers zijn we allemaal. We zijn allemaal mensen. Samen: de Mensheid die hier en nu is waar ze is. 

En die uitspraken over ‘ een vrouw denkt links, een man rechts. Dan gaat ze op den duur rechts denken.’

Hm, met genuanceerd denken is niets mis mee en graag stoppen met in te vullen, mijnheer Baudet. Mensen - dus ook vrouwen- verschillen en het is vreselijk dat u invult te denken te weten wat een vrouw wil. De laatste keer dat een man dit tegen mij zei was twee weken nadat ik een borstamputatie had ondergaan. Híj wist wel wat ik nodig had! Nog ziek en slap van geestelijke en fysieke rauwe pijn van de operatie en het hebben van kanker gaf ik mij over. In vertrouwen. 

Praat mij niet over dat ( alle🙄?) vrouwen overmand willen worden.

Ik ben er nog niet van bekomen.