Eindelijk, eindelijk een regenbui na een lange periode van extreme droogte en hitte. De plakkende hitte zonder wind van tropische temperaturen wordt weggewaaid en afgekoeld.
Een ouderwetse Hollandse regenbui. Gelukkig zonder overstromingen.
Eerst een briesje. De lucht komt langzaam in beweging. De wind versnelt. In huis bollen de gordijnen. De wind versnelt nog meer. De gordijnen wapperen als vlaggen. Lamellen klapperen. Papier waait van de tafel. Deuren knallen dicht. Poezebeest loopt onrustig door het huis. Kruipt onder het keukenkarretje. Ramen trekken aan hun raamopenhouders. Tikkende druppels op de ramen. Regen. In de verte gerommel, gedonder. Het komt dichterbij. Dan bliksemschichten. De flitsen laten telkens weer een knetterende show zien van een lichtblauwe tot paarse lucht.
De wind zet nog een tandje bij. Donder en bliksem alom. Poezebeest verhuist naar de kattenbak. Verstopt zich. De tikkende druppels veranderen in stroompjes helder water. Een water en winddans die de ramen geselt.
Regen na extreme droogte. Het is niet vanzelfsprekend. Niets is vanzelfsprekend.
De lente zoals wij die kenden is evenmin zeker. Weet je nog hoe koud het was? Hoe lang dat duurde? Echter, bijna naadloos stapte de kou over via een korte lenteachtigheid naar volop zomer. Warm tot tropische temperaturen
Klimaatverandering. De Klimaatcrisis is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten