Dankbaar ben ik voor het drinkwater. Zoet water om te drinken. Dankbaar ook voor sloot en greppel regenwater waarmee boeren de akkers mee besproeien om voedsel voor ons te verbouwen. Echter zij mochten het niet meer. Ten tijde van de afgelopen(?) Droogte (zou het voorbij zijn? ) had het nathouden van onze dijken- in ons ‘waterrijke’ landje met grandioos watertekort- voorrang. Schippers hadden het ook zwaar. Wachten in sluizen.
De dieren die onbeschut stonden. Ze moesten het doen met teilen en emmers water in hun schaduwloze dorre weiden met scheuren in de grond.
Doch, wij hier hebben het nog steeds goed. Toch? Drinkwater tot onze beschikking hebben waarmee wij ons douchen, aan de wastafel( jawel, vroeger deden we het dagelijks) mee wassen, koken, de was doen, schoonmaken, de wc mee doortrekken, in zwemmen, in varen en onze tuinen mee besproeien- moge besproeien- vind ik bijzonder. Het is niet vanzelfsprekend.
Zon, water, maan, aarde en lucht we kunnen niet zonder.
Moge er balans zijn.
Voor mijn gevoel is bewust dankbaar zijn voor dat wat dankbaarheid en respect behoeft een stap richting minderen van de klimaatcrisis. Oftewel de Crisis van het Klimaat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten