Mijn vorige stukje- over focussen - eindigde ik met een uitspraak van mijn vader. Humor is de smeerolie van het leven. Ja, daar ben ik het steeds meer mee eens😊. Humor: geen sarcasme of cynisme! Van sommige stand up comedians die anderen belachelijk maken- dat zag mijn vader ook wel als humor- snap ik geen snars. Was/is dat soort ‘lol’ leuk? Nee. Nou ja, ieder zijn ding. Echter, ik vind het naar.
Mijn vader, wat kon hij zich concentreren. Hij focuste zich in zijn vrije tijd op turen door zijn microscoop. Zijn beschrijven en tekenen - determineren- over wat hij vergroot zag, was zijn lust en zijn leven naast zijn werk. Mijn vader kon ongelooflijk
geconcentreerd zijn en niemand die hem van zijn focus op dat waarmee hij bezig was kon en mócht afbrengen. De studeerkamer waarin hij zich na zijn werk opsloot was heilig.
geconcentreerd zijn en niemand die hem van zijn focus op dat waarmee hij bezig was kon en mócht afbrengen. De studeerkamer waarin hij zich na zijn werk opsloot was heilig.
Ik, zijn middelste dochter, kan mij ook heel goed concentreren op mijn schrijven, op schilderen of op iets anders mits ik er niet van af gehaald word door mijzelf en anderen. Toch kan ik ook - zij het lichtelijk geïrriteerd- antwoord geven op vragen van mijn dochter tijdens schrijven. Doch, het liefst heb ik het stil, want dan kan ik goed luisteren naar de stille stem in mijzelf, naar de vogels buiten, naar het geruis van de wind door de takken van bomen. Dan ontspan ik. Dan kan ik mij focussen en mijn vaak overactieve denkwereld tot rust brengen. Schrijven is voor mij ademen. Schrijven is alles op en tot éen punt samenbrengen als in een meditatie.
Toch heb ik ook wel op een drukke plek geschreven. Dat is zoiets als geestelijke zelfbevrediging in het openbaar. Mij afsluiten en tegelijkertijd open zijn. Het is mogelijk.
Concentreren, je aandacht richten op bijvoorbeeld de was ophangen. Het huis netjes maken of een e- mail schrijven en willen reageren alle Whats appjes achter elkaar? Het hoeft niet.
Ik kan maar éen aardappel tegelijk schillen.
Hier en Nu in het moment van schrijven zijn is een noodzaak, ook al kan dat moment mij naar gisteren brengen. Dan nog mijzelf als aan een koord terug trekken om te kunnen terugtrekken in het moment.
Éen ding tegelijkertijd doen of laten geeft rust. Daar ga ik mij op concentreren vandaag. Hm, tegelijkertijd schotelt mijn brein mij een lijstje voor met dingen die ik écht móet regelen en doen. Relax, smile😊and take it easyyyyy. Focussen.
Fijne dag, wens ik je, met in je ❤️een 🎶en een 😊.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten