Wat ik ook bedenk, schrijf, doe en laat mijn standpunt kán veranderen. Mijn perspectief verandert al door overeind te komen uit een stoel en ergens anders te gaan zitten, staan of te lopen.
Mijn leven lang heb ik mij ingeleefd in anderen en -meer dan vaak goed voor mij was- mij aangepast aan andermans mening en standpunt. Echter, empathie kan een valkuil zijn.
Heus, deels begrijp ik dat je de ‘ boel’ netjes wilt hebben
maar dan toch vat ik het niet helemaal, want waarom noemt men dat wat groeit, bloeit en leven is, dat wat tussen tegels groeit, onder andere kruiden en wat vaak de mooiste bloemkes geeft,
vuil? Ik blijf in deze bij mijn standpunt en ik hoop verbaal de
woorden te hebben om het te verdedigen want ...
waarom ...Vuil? terwijl deze plantjes geen kwaad doen behalve het schoonheidsideaal van vele westerse mensen teniet doen. De mensen die alles strak en ‘schoon’ willen hebben. Is de crisis van het klimaat en de klimaatcrisis van de mens niet ontstaan door de aarde naar de hand te willen zetten? Te veel te nemen zoals een aanrander en verkrachter ook neemt?
Al dat wat men vuil/ onkruid noemt geeft wél woning en voeding
aan insecten. Insecten die broodnodig zijn voor het ECOsysteem dat er bar slecht aan toe is door het EGOsysteem. Het
vuil? Ik blijf in deze bij mijn standpunt en ik hoop verbaal de
woorden te hebben om het te verdedigen want ...
waarom ...Vuil? terwijl deze plantjes geen kwaad doen behalve het schoonheidsideaal van vele westerse mensen teniet doen. De mensen die alles strak en ‘schoon’ willen hebben. Is de crisis van het klimaat en de klimaatcrisis van de mens niet ontstaan door de aarde naar de hand te willen zetten? Te veel te nemen zoals een aanrander en verkrachter ook neemt?
Al dat wat men vuil/ onkruid noemt geeft wél woning en voeding
aan insecten. Insecten die broodnodig zijn voor het ECOsysteem dat er bar slecht aan toe is door het EGOsysteem. Het
insectentekort vul je mijns inziens niet aan door alleen zonnepanelen en windturbines te plaatsen. Deze zijn geen
levend deel van de cirkel van het ecosysteem, hoewel ...alles wel
zijn reden heeft. Wij zijn creatieve mensen, het zit in ons
bloed om uit te vinden, anders verpieteren we. En ja, ook ik ben
dankbaar voor moderne spullen zoals wasmachine, koelkast,
fornuis, tablet,smart phone, drinkwater uit de kraan en meer. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten. Dankbaar voor dat wat het leven gemakkelijker maakt. Maarook kan ik mij er
diepongelukkig door voelen als ik anderen gevoelloos zonder respect over ‘vuil’ (dat wat vrij groeit aan plantjes en niet door de mens gekweekt is.) hoor spreken. Wat is dát voor een voorbeeld voor kinderen?
zijn reden heeft. Wij zijn creatieve mensen, het zit in ons
bloed om uit te vinden, anders verpieteren we. En ja, ook ik ben
dankbaar voor moderne spullen zoals wasmachine, koelkast,
fornuis, tablet,smart phone, drinkwater uit de kraan en meer. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten. Dankbaar voor dat wat het leven gemakkelijker maakt. Maarook kan ik mij er
diepongelukkig door voelen als ik anderen gevoelloos zonder respect over ‘vuil’ (dat wat vrij groeit aan plantjes en niet door de mens gekweekt is.) hoor spreken. Wat is dát voor een voorbeeld voor kinderen?
Azijn. Flessen vol worden over ‘vuil’ geleegd. Tsunami’s azijn eover levende plantjes ( die voor zuurstof en rust kunnen zorgen) waar kolonies mieren, torretjes en anderen in verwarring uit weg
trachten te vluchten, alle kanten op- als ze het overleven- naar een plek waar ze hopelijk een poosje veilig zijn voor de schoonmaakdrift van mensen.
trachten te vluchten, alle kanten op- als ze het overleven- naar een plek waar ze hopelijk een poosje veilig zijn voor de schoonmaakdrift van mensen.
Ja, ik doe er deels aan mee -krijg er keer op keer weer pijn in mijn buik van en voel mij er een ontiegelijk slecht mens door-om
mijn buren te vriend te houden voor de lieve vrede. Maar ik kan en wil het niet meer op die manier. En ...hoe meer ik over de klimaatcrisis lees, hoe meer ik denk aan de crisis van het klimaat hoe meer ik enige vergelijking in zie met de crisis waarin vluchtelingen verkeren.
mijn buren te vriend te houden voor de lieve vrede. Maar ik kan en wil het niet meer op die manier. En ...hoe meer ik over de klimaatcrisis lees, hoe meer ik denk aan de crisis van het klimaat hoe meer ik enige vergelijking in zie met de crisis waarin vluchtelingen verkeren.
In het brandgang hierachter houd ik sinds afgelopen droge zomer alleen het middengedeelte waar gelopen wordt -ter hoogte van
mijn woning- van de brandgang vrij van ‘onkruid.’ Tijdens de droogte kwamen aan de zijkant sterke planten op waar men in een woestijn, op Mars en de Maan blij mee zou zijn!
De aarde kan nog steeds veel meer dan dat de bodems van Mars en Maan kunnen.
Aan de insecten en plantjes in de brandgang ter hoogte van mijn tuin geef ik tegenwoordig de gevisualiseerde waarschuwing ‘ga
en blijf naar de zijkant van het pad, daar ga ik proberen jullie beter te verdedigen.’ Mijn hart klopt er nu erg snel van want ik weet dat een dergelijke actie niet gewaardeerd wordt door mijn medebuurtbewoners.
Misschien ga ik er wel stiekem in de riggels aan de zijkant bijenaantrekkende bloemenzaadjes zaaien. Oké, het is gemeentegrond. Maar zijn we niet allemaal samen de
gemeenschap?.
Het gaat niet alleen over ons eigen voortbestaan en dat van het nageslacht want ook als je geen kinderen hebt, kun je voor toekomstige mensen en dieren een leefbare omgeving achterlaten. Het gaat mij erom dat wanneer men bewust is dat al wat leeft, leven is! Waarom worden pittoreske steegjes vol met plantjes en bloemen in vakantie tijd wel geapprecieerd en bij ons
alleen , kale, grijze achterpaadjes zonder enig leven?
Er staan in ‘mijn’ achterpad geen vuilnisbakken, struiken of bomen. Dus ... in geval van een calamiteit kan men er met gemak door.
Lezer met een achterpad, doe je ook mee om het daar waar niet
gelopen wordt begroeid te houden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten